RECENZJA KOSTNICA

,, Trudności są w życiu po to, by dać nam siłę i czegoś nas nauczyć''.

Nigdy wcześniej nie miałam do czynienia z thrillerem medycznym. Zawsze przerażały mnie naukowe sformułowania, gdyż budziły we mnie lęk przed tym co nieznane i obce, dlatego gdy  przypadkowo wpadła w moje ręce medyczna powieść ,, Druga diagnoza'' Michaela Palmera, poczułam nutkę obawy i przerażenia.  Sam autor z zawodu internista, ma za sobą ponad dwudziestoletnią praktykę lekarską a obecnie pełni funkcje wicedyrektora Massachusetts Medical Society, dzięki czemu w niezwykle fachowy i profesjonalny sposób starał się podzielić swym doświadczeniem w najnowszej książce, uruchamiając przy tym bardzo  bujną wyobraźnie podczas tworzenia fabuły.

Główną bohaterką ,,Drugiej Diagnozy'' jest Thea Sperelakis, trzydziestotrzyletnia internistka dotknięta chorobą Aspergera, która na co dzień pracuje w Demokratycznej Republice Konga w zespole Lekarzy Bez Granic. Niespodziewany wypadek ojca- Petrosa Sperelakisa, dyrektora Instytutu Diagnostyki Medycznej zmusza dziewczynę do powrotu w rodzinne strony. Na miejscu dowiaduje się że ojca potrącił samochód jadący z dużą prędkością, lecz niestety  brak jakichkolwiek dowodów oraz świadków. Stan pacjenta jest bardzo krytyczny ,, jest w głębokiej śpiączce i ma niewielkie szanse z niej wyjść, odzyskując choćby minimum funkcji (.) jedna szansa na dziesięć tysięcy''.

Niespodziewanie Thea zauważa, iż rodzic próbuje nawiązać z nią kontakt wzrokowy.  Zdziwiona tym stanem rzeczy domyśla się, że  Petros cierpi na tzw.  ,,zespół zamknięcia'', czyli posiada pełną świadomość tego co się wokół niego dzieje, lecz jest zamknięty w nieruchomym, sparaliżowanym ciele. Sperelakis pragnie przekazać córce bardzo ważne informacje dotyczące nie tylko wypadku, lecz również ujawnić inne tajemnicze sekrety. Przez przypadek dziewczyna dzieli się   swymi spostrzeżeniami  z niektórymi osobami i nawet nie zdaje sobie sprawy, że przez swoją łatwowierność oraz nieostrożność  wpakuje się w prawdziwe tarapaty w której stawką jest życie ojca oraz  jej własne.  Thea stopniowo krok po kroku podąża coraz  bliżej prawdy,   jednocześnie tym samym  maleją jej szanse na przeżycie. Komu zależy na tym, by pewne informacje nigdy nie ujrzały światła dziennego?

Muszę powiedzieć szczerze, że moje obawy związane z ,,Drugą diagnozą'' okazały się nieuzasadnione. Zostałam bardzo mile i pozytywnie zaskoczona gdyż książkę czytało się niezwykle lekko  i przyjemnie.  Nie ma medycznych, niezrozumiałych terminów wręcz przeciwnie, opisy są bardzo przejrzyste i równomiernie przytaczane do poszczególnych sytuacji. Akcja od samego początku budzi zainteresowanie i trzyma w niepewności do samego końca. Nie udało mi się początkowo wytypować sprawcę całego zmieszania, dlatego uważam to za duży plus, gdyż dobre  finałowe zaskoczenie czytelnika to jest to co się ceni najbardziej. Zabrakło mi natomiast dużego  napięcia i mocnych, przerażających scen grozy, które dodają swoistego smaczku w każdym thrillerze. Jednak mimo iż nie czułam lęku ani strachu, to historia sama w sobie była na tyle umiejętnie i dobrze  nakreślona, że przez cały czas z ciekawością śledziłam perypetie Thei Sperelakis.

Michael Palmer w niezwykle obrazowy sposób przedstawił główną bohaterkę oraz jej zmagania z chorobą Aspergera. Większość osób dotkniętych tym schorzeniem nie potrafi  we właściwy sposób rozpoznawać uczucia oraz na nie reagować.  Thea  zaś jest niezwykle bystrą i inteligentną dziewczyną. Posiada niemal fotograficzną pamięć i nie potrafi kłamać, przez co często jej kontakty z otoczeniem bywają skomplikowane. Nie mniej stara się  normalnie funkcjonować we współczesnym społeczeństwie próbując m.in. w prawidłowy sposób przyswajać filtrowane informacje (wcześniej traktowała wszystko dosłownie, niewłaściwie interpretując poszczególne  treści).  Wielu z nas często nie zdaje sobie sprawy  z jak wielkimi problemami borykają się osoby dotknięte  chorobą Aspergera, dlatego uważam że warto przyjrzeć się   bliżej temu zaburzeniu, śledząc sylwetkę   They Sperelakis oraz jej codzienne zmagania w realnym świecie.

Z dużym zaciekawieniem i swego rodzaju zazdrością przyglądałam się także realiom amerykańskiej opieki zdrowotnej, niestety bardzo kontrastującej z naszą polską służbą zdrowia. Szczególnie prywatne szpitale oraz kliniki są  na najwyższym poziomie, gdzie priorytetem jest bezpieczeństwo pacjenta w postaci rozbudowanego zarządzania przepisów dotyczących ubezpieczeń i procesów z powodu błędów w sztuce lekarskiej. U nas  dużo wody jeszcze upłynie zanim  będziemy mogli się cieszyć z tak wysokich standardów ochrony medycznej.

Wszystkim bez wyjątku polecam dogłębnie zatracić  się w ,,Drugiej Diagnozie''. Gwarantuje, że każdy z was zostanie poddany  wnikliwej analizie i dowie się naprawdę intrygujących rzeczy. Nie zwlekaj więc już dłużej, tylko koniecznie jak najszybciej  umów się na wizytę do Michaela Palmera a zobaczysz jakie niespodzianki na ciebie czekają.

CYRYSIA

***************************************************************************

Druga diagnoza

Michael Palmer

Wydawnictwo: Albatros
Oprawa: miękka
Wprowadzono: 17-06-11
ISBN: 978-83-7659-223-7
Stron: 416
Wymiary: 125x195

Moja ocena 5 / 6

"Druga diagnoza, czyli o tym czemu nie wolno ufać lekarzom"

Michael Palmer jest autorem wielu powieści, np. Siostrzyczki, Pierwszy pacjent, Krytyczna terapia. Ta ostatnia została zresztą sfilmowana. W moje ręce trafiła, natomiast Druga diagnoza, jego autorstwa. Jest to opowieść o młodej kobiecie Thei Sperelakis, cierpiącej na zespół Aspergera (choroba ta objawia się zaburzeniami społeczno-emocjonalnymi). Jest ona najmłodszą córką słynnego doktora Petrosa Sperelakisa, który pewnego dnia zostaje potrącony przez samochód. Udaje mu się przeżyć, zapada jednak na chorobę zwaną zespołem zamknięcia - co oznacza, że jest w stanie porozumiewać się ze światem tylko za pomocą ruchu gałek ocznych, gdyż reszta jego mięśni jest sparaliżowana. Okazuje się, że wypadek ten nie był przypadkowy, a ktoś dalej czyha na jego życie. Gdy jego córka odkrywa to, mimowolnie wplątuje się intrygę, której finał jest niezwykle zaskakujący.

Muszę przyznać, że książka jest ładnie wydana. Treść jest przejrzysta, a sama okładka jest schludna i nawiązuje poniekąd do tematyki powieści. Ciekawe jest też to, że autor za pomocą książki zapragnął przybliżyć nam problemy z jakimi borykają się osoby cierpiące na zespół Aspergera - co ciekawe jego syn cierpi właśnie na tę chorobę. Jednak, czy fabuła powieści w moich oczach wybroniła się? Niestety, nie do końca. Po przeczytaniu powieści, która fakt faktem była emocjonująca, doszłam do wniosku, że wydarzenia w niej opisane były trochę nierealne. Jakoś nie przekonały mnie pewne rozwiązania zastosowane przez Michela Palmera. Wydaje mi się, że zastosował on najprostsze wyjścia z niektórych sytuacji. A samo zakończenie rzeczywiście zaskakuje, lecz jakoś nie do końca rozumiem co w 100% kierowało bohaterami, że wybrali taką, a nie inną drogę, niby jest to wyjaśnione, ale jakoś tak nijak. Książka mnie wciągnęła, ale ostatecznie pozostawiła pewien niedosyt, a tego bardzo nie lubię.

Bohaterowie powieści też są specyficzni, a patrząc na relacje w rodzinie Sperelakisów stwierdzam śmiało, że Thea cierpiąca na zespół Aspergera jest tam jedną z najbardziej "normalnych" osób. Co do samej bohaterki niby można ją polubić, ale nie jest to jakieś głębokie utożsamienie się i przywiązanie. Nie wiem czemu, ale czegoś mi zabrakło na kartach tej powieści. Mam też zastrzeżenie do tłumacza, gdyż wydaje mi się, że tłumaczył słowa dokładnie tak jak brzmiały po angielsku, przez co zdarza się, że niektóre brzmią jakoś tak nienaturalnie. Oczywiście, fani, których Palmer ma wielu na pewno będą zadowoleni z jego powieści, gdyż patrząc na całokształt książka ta trzyma w napięciu i jest interesująca, ja jednak, jako że to moje pierwsze spotkanie z tym pisarzem nie zostałam rzucona na kolana.

Moja ocena 4-/6

Fuzja

Tytuł: Druga diagnoza

Autor: Michael Palmer

Ilość stron: 416

Wydawnictwo: Albatros A. Kuryłowicz

Rok wydania: 2011