Bestseller w Hiszpanii – 100 000 sprzedanych egzemplarzy. Historia i współczesność, miłość i wojna, zakazany romans i dzika zazdrość, tajemniczy obraz i opętanie chciwością – ta wspaniała powieść zachwyca, przeraża i wciąga bez reszty.

Madryt, początek XXI wieku. Ana pracuje w Muzeum Prado, prowadzi spokojne życie u boku Konrada, bogatego niemieckiego kolekcjonera dzieł sztuki. Do czasu. Pewien list, napisany podczas drugiej wojny światowej, naprowadza Konrada na ślad tajemniczego obrazu Astrolog przypisywanego Giorgionemu, malarzowi epoki renesansu. Skuszony wielką wartością tego dzieła, mężczyzna przekonuje Anę, żeby zajęła się jego poszukiwaniem. Mimo piętrzących się trudności Ana odkrywa nie tylko zawiłe losy rodziny, która od pokoleń strzeże Astrologa, ale i niezwykłą prawdę, która całkowicie zmienia jej życie.

Paryż podczas niemieckiej okupacji. Major SS Georg von Bergheim, żołnierz elity i bohater wojenny, dostaje rozkaz: ma odnaleźć obraz Giorgionego znany jako Astrolog. Hitler jest przekonany, że dzieło kryje wielki sekret – kto go odkryje, będzie rządził światem. Poszukiwania prowadzą majora do Sarah Bauer, francuskiej Żydówki. Rozpoczyna się niebezpieczna gra, której konsekwencje będą zaskakujące dla nich obojga.

Szmaragdowa Tablica to nie tylko napisana z rozmachem historia o poszukiwaniu zagadkowego dzieła sztuki, ale i niezwykła opowieść o zakazanej miłości, która zdarzyła się wbrew wszelkim przeciwnościom.

Powieść historyczna jako gatunek triumfuje ostatnio na literackim rynku światowym. Co rusz powstają powieści prezentujące fabuły osnute w czasach od starożytności począwszy, na XIX wieku skończywszy. Autorzy prześcigają się w pomysłach. Wielu z nich czerpie inspiracje z faktycznych wydarzeń historycznych, innym wystarczy tylko wiedza na temat realiów życia w danym okresie, by stworzyć dzieło opowiadające o ludziach z przeszłości. Szmaragdowa tablica to powieść łącząca w sobie odrobinę sensacji, dużą dawkę historii, elementy magiczne oraz pomieszanie współczesności z przeszłością. Czy wyróżnia się czymś na tle reszty książek tego typu? O tym za chwilę.

Wstęp powieści przenosi czytelników do epoki renesansu. Młody chłopak uczy się w pracowni mistrza malarskiego, by samemu zostać kiedyś artystą. Pewien splot wydarzeń doprowadza do tego, że Gorgioni tworzy pewien tajemniczy obraz. Jednak czy jest to prawda?

Anna, mieszkanka współczesnego Madrytu, otrzymuje od swojego chłopaka, Konrada, list. Nie jest to jednak zwykła kartka papieru, gdyż jego spisanie datowane jest na czasy II Wojny Światowej. Czyżby Hitler rzeczywiście zlecił komuś odnalezienie dzieła Giorgioniego, które być może nigdy nie powstało? Konrad prosi ukochaną o wszczęcie prywatnego śledztwa, które zabiera kobietę w dziwną podróż po sekretach historii. Podróż ta okaże się niebezpieczna, ale zarazem fascynująca i przyniesie nieoczekiwany finał.

Akcja powieści toczy się dwutorowo. Czytelnicy śledzą losy śledztwa Anny oraz równolegle cofają się do okresu rządów Hitlera, by obserwować trudy Majora SS Georga von Bergheima, który na zlecenie wyżej wymienionego poszukuje tajemniczego obrazu. Jest to ogromna zaleta książki, a autorce bezbłędnie udało się zapanować nad chaosem, który mógłby w wyniku takiego zabiegu niepostrzeżenie wkraść się na karty tej historii. Nie można nie zauważyć, że Carla Montero wykazała się niebywałą umiejętnością kreowania ludzkich losów, gdyż w naprawdę ciekawy i wygodny dla czytelnika sposób połączyła wszystkie podjęte przez siebie wątki.

Ogromnym plusem powieści jest też jej język, który - choć przepełniony historycznymi nowinkami i informacjami gromadzonymi przez główną bohaterkę - łagodnie prowadzi czytelnika po treści tej opowieści. Przystępna prezentacja bohaterów, ciekawa kreacja fabuły i narracja prowadzona w sposób dwutorowy sprawiają, że przez tę sporych rozmiarów powieść przemyka się gładko.

Niestety trzeba przyznać, że choć niewątpliwie Szmaragdowa tablica jest dziełem ciekawym, to nie jest nowatorska. Jej akcja osadzona jest na utartych schematach, którym szlaki przetarł kilka lat temu Dan Brown. Nie zmienia to jednak faktu, że zachęcam Was do sięgnięcia po nią. Wszak nie każdy czytał chociażby Kod Leonarda da Vinci, nie każdy też może zauważyć owy, wspomniany przeze mnie, schemat. Być może ta pasjonująca opowieść okaże się jedną z ciekawszych powieści historycznych, jakie miałeś w rękach, Drogi Czytelniku.

Fuzja