Brunonia Barry uczęszczała na zajęcia z kreatywnego pisania  oraz studiowała literaturoznawstwo na University of New Hampshire. Prowadziła kampanie promocyjne trzech dużych teatrów a następnie pracowała jako scenarzystka. Jej debiut literacki „Wróżby z koronek” był wielkim sukcesem - pisarka otrzymała aż dwa miliony dolarów. Prawa do niej sprzedano aż do 30 krajów.

Zee Finch jest psychoterapeutką. Zajmuje się głównie pacjentami z chorobą dwubiegunową. Uważa , że  to całkowity  przypadek, jednak schorzenie to odbiło piętno na jej całym życiu. W dzieciństwie obserwowała swoją mamę, która cierpiała na tę chorobę i wskutek niej popełniła samobójstwo. Pytanie nasuwa się samo, czy to czasem  nie Zee  potrzebuje terapii, a praca z pacjentami ma jej pomóc w zrozumieniu, a potem zaakceptowaniu traumatycznych przeżyć ?

„Powrót do Salem” to bardzo dobra powieść psychologiczna z wątkiem sensacyjnym. Fabuła  nie  ma wielu wątków, lecz  świetnie się one zazębiają i czytelnikowi ciężko się od nich oderwać. Główna bohaterka ma charakter mocno skomplikowany. Sama nie umie wytłumaczyć swoich kradzieży łodzi w czasie, gdy umarła jej matka. Pewne sytuacje z dzieciństwa stara się zapomnieć, lecz one natrętnie do nie powracają. Zee nie jest nawet w stanie sama sobie wytłumaczyć, dlaczego odwleka ślub i przedłuża wszelkie do niego przygotowania. Ma problem z podjęciem jakiejkolwiek decyzji nawet jeśli chodzi o drobne sprawy. Myślenie i postanowienia dotyczące ślubu  dosłownie ją przerastają. Czy wpływ na to ma nieudane  małżeństwo rodziców i homoseksualizm jej ojca , czy przyczyna tkwi zupełnie gdzie indziej ?

Ważnym zwrotem w akcji jest samobójstwo pacjentki, u której choroba przebiegała bardzo podobnie jak u matki Zee. Psychoterapeutka  nie może się  z tym pogodzić i rozpoczyna swoje prywatne śledztwo. Wcześniej kilka razy pacjenta wyglądała na pobitą. Czy faktycznie przewróciła się, czy ktoś ją prześladuje? Jak naprawdę wyglądało jej małżeństwo? Główna bohaterka systematycznie stara się znaleźć  odpowiedzi na te pytania. Nie zdaje sobie sprawy, że wkracza na niebezpieczny, pełen szaleństwa teren. Okazuje się, że jej domysły niekoniecznie idą w złym kierunku a każdy następny jej krok odsłania kulisy mrocznych tajemnic. Sekretów, których ujawnienie może jej osobiście zagrażać.

Mnie osobiście bardzo powieść ta się spodobała. Pomimo tego, że akcja nie toczy się szybko i pewne tematy są omawiane kilkakrotnie uważam, że naprawdę warto ją przeczytać. Poruszane są  trudne  problemy:  choroby dwubiegunowej, czy tez niemożności poczucia bezpieczeństwa i lęków. Poprzez postać ojca Zee ogromnie obrazowo jest też przedstawiona  choroba Parkinsona. Czyli w sumie wydaje się, ze powieść będzie trudna. Nic bardziej mylnego. Brunonia  Barry przedstawia na świat w którym trudno odróżnić, kiedy bohater cierpi na chorobę a kiedy po prostu przerasta go życie. Umiejętnie wprowadza czytelnika w meandry ludzkiej podświadomości, która nie umie zapomnieć. Warto wyruszyć razem z nią w podróż , która  może nas wiele nauczyć i pomóc w poznaniu samego siebie . Polecam !.

Małgorzata Pyzik , 12.06.2014